Bana bir telefon numarası verin; onu sabahın 09:00’unda arayıp, nakit avans hakkında bilgi vereceğim, beni dinlemek istemezse de  ona, bu teklif ile neler kaçırdığını inatla ve  hızlı hızlı anlatmaya başlayacağım. Sonra mı ?     a) Yüzüme telefonu kapatmış olabilir…b) Hala hattın diğer ucunda olabilir…

Alo banka dinle beni, ne beni ne de başkalarını arama.İhtiyacı olan zaten  gelip seni  buluyor, bir şekilde ulaşıyor sana. Zaten sen banka değil misin, yani ihtiyacı olduğu anda insanın yüzüne telefonunu da kapısını da kapatan, değil misin ?Yaş tahtaya bir tek sen basmazsın değil mi banka ?Düşmeye gör misali  ya da ye kürküm ye mi demeliydim , ay hangisi uyardı şimdi buraya. Neyse uygun olanı yazdım varsayalım,  o kadar kusur kadı kızında da olmuyor muydu?  Hem ben değil miyim aklı erene kadar , ölenin ardından Allah  taksiratını arttırsın diyen, çocukluk ki ne çocukluk aramızda kalsın diyeceğim ama komik olacak…

Neyse sevgili banka;  benden duymuş olma ama bazı  şirketler kendilerine ;   yatırım yapın, durmayın diyen devlete, sizi şikayet etmişler. Yeni kredi vermiyormuşsunuz, onlarda bu yüzden tefecilerin eline  düşüyormuş. Ama  her ne hikmetse küçük balık koşturmaya doymuyorsun, sevgili banka…

Özet mi ?A R A M A Y I N , ayağınıza gelene, ihtiyacı olana yardımcı olun yeter. Onları boş çevirmeyin, yol gösterin, dert olmayın  dert giderin, sizi görünce yolunu değiştirene de  bulaşmayın.

Çabuk mu unutuyoruz? İntihar ediyordu insanlar kart borcu yüzünden, cinnet geçirip, eşini  çocuklarını öldürüyordu. Allah kimseye yaşatmasın ama hemen hemen her gün gazetelerde okuyor, televizyonlarda  izliyorduk. Konu komşunun halinden,  etrafımızdan biliyor , kendi bütçelerimizden  pay biçiyorduk. Sonra devlet olaya el koydu,  kredi kartlarında taksit sayısı da dahil olmak üzere, limitiydi, asgarisiydi derken düzenledi, düzenletti. İnsanlar ilk etapta karşı çıktı , isyan etti. Ancak buldu buluşturdu ödedi. Evinden çıktı , anne babasının yanına yerleşti, evini kiraya verdi, arabasını kullanmayı bıraktı,   toplu taşımaya bindi vs. vs. Yani tedbir,  az da olsa tasarrufu getirdi ve insanların harcama alışkanlıklarına , tüketim çılgınlıklarına biraz olsun ders oldu.   Ve yavaş yavaş duymaz olduk televizyonlarda  kredi kartı  borç intiharlarını, cinnetlerini.  Peki ama şimdi!  Devlet yine taksitlendirmeyi arttırıyor , yine borçlanma mantığı oraya çıkacak , yine ayaklar yorgandan çıkacak. Onca kemer  sıkılıp, tıkış tıkış olunmuşken, şimdi demezler mi; bu ne perhiz bu ne turşu , öyle miydi bu cümle. Değilse de yazdım gitti.  Hem kamu spotu ne olacak, hani almasamda oluyordu…  Ekonomiyi canlandırmak için  en kolayı küçük balıkları  hareket geçirmek öyle mi ?İnatla kullanmasalar , kullanmasak, ayakları yorgandan çıkarmak gafletine,  taksit sayısının sarhoşluğunda  düşmesek…