Saygı duymak ve biat etmek tutumları arasında dağlar kadar fark vardır.

   Hatta anlam olarak zıt olmasa da bence birbirine tamamen zıt tutumlardır.

   Kitlesel büyüklüğü ne olursa olsun bir emek örgütünün biat kültürüne bağlı olarak yönetilmesi ve bu kültür içerisinde yaşamsal devamlılığını sürdürmesini dizayn etmeye çalışması çok sakat bir eğilimdir.

   Kendi iç haznelerini biat etmeye zorlamak uçurumun sonuna doğru çıkılan bir yolculuktan başka bir şey değildir.

   Emek örgütlerinde yaşanan en önemli ve tehlikeli bir handikap ise biat kültürü zorlamasıyla beraber içimize siyaset bulaştı, siyasallaşıyoruz endişesidir.

Bu gibi endişeler ve handikaplar sermaye ve iktidarın fetişleşmesine yol açar.

   Sermaye yıllarca bu handikapları kullanarak sınıftan yana emek örgütlerini işlevsizleştirmiştir.

   Örgütsel yapının özgürlükçü ve ilkesel bir konumlaması var ise ayrıca örgüt içi demokrasi işletilebiliyorsa, saygı duymaktan bahsedebiliriz.

   Dominant bir emek örgütü yaratmak istiyorsak kendi içimizdeki baskılamayı ve biatçılığı önce ortadan kaldırmalıyız.

   Emekçilerin sınıfsal çıkarlarını daha kolektif savunacaksak daha siyasal ve ideolojik bir sınıf kavgasına yönelmeliyiz.

Seküler ortamın daraldığı, aydınlanmacılığın üzerine yapılan bunca gerici saldırı varken örgütü sadece biat kültürüyle eşdeğer kullanarak yönetmeye çalışmak emek kavgasından kaçmaktan ibarettir.

   Bu yüzden sınıftan, emekten yana ve örgütsel kaygılar taşıyan, büyük bir örgüt içi dominantlara da saygı duymalısınız.

   Özellikle sendika gibi emek örgütlerin iç yapısal özellikleri bakımından sözde sınıf çıkarları gibi yanıltıcı bir yöntemle net olmayan bir tarzı dayatmak ve biatçı bir yaklaşımla kabulleniş yönetimsel korku baskılamasından başka bir şey değildir.

   Merkezi yönetim kaygılarından dolayı tam da sermaye ve iktidarın fetişleşmesine yol açanlar örgütün düğümleşmesini sağlayarak biatçılık yöntemiyle bu düğümü, kördüğüme dönüştürecektir.

   Örgütte geriye dönüşü sağlayarak ve biat ettirerek değil, örgüte nefes aldırarak rahatlatmalı.

Örgütselleşmeyi daha güçlü bir dominant kadroyla, daha sınıfsal, daha ideolojik bir hat üzerinden örmeli ve özgürlükçü olmalı…

   Emek örgütlerinde bunu yapabilecek, çapı derin ve bir Carlos kıvraklığında kadrolar, örgütsel saygı içerisinde yaşıyorlar.

   Bu yüzden saygı duymalısınız…

   Kavgamız gericiliğe karşı, faşizme karşı, Aydınlanmacı bir kavga.

   Bu yüzden biatçılığa karşı Boyun Eğmiyoruz…

   Bu yüzden saygı duyulmalı…