Merhabalar efendim,

Sosyal değerlerin yani ahlaklı ve düşünceli davranışların yozlaştırıldığı bir dönemden geçiyoruz. Ekonomik sömürü, din sömürüsü, duygusal sömürü yapmak doğal karşılanıyor. Gücünü kullanabilmek için yanında olduğumuz, övüp durduğumuz birini, gücünü kaybettiğinde bir kalemde silebiliyoruz. Her yerde"Kral öldü yaşasın yeni kral"diyebilen şakşakçılar iş görüyor.

Hayatımızdaki önemli dönemeçlerde, zorlandığımız bireysel ya da toplumsal sorunlarımızda elimizden tutan kişileri unutmuyorsak, onların kendilerini iyi hissetmeleri için küçücük güzellikler yapmaya çabalıyorsak, ahde vefalı biriyizdir.

Ahde vefa bence sevgi dolu, dürüst ve samimi olabilme, iyiliğini gördüğümüz kişilere minnetle davranabilme demektir. Sözlükte, söze ve sözleşmeye bağlılık, özü sözü bir olmak diye açıklanıyor. Uluslararası hukuk kurallarının oluşmasında etkili olan ve iyi niyete dayalı antlaşmalara bağlılık örnek verilebilir.

Psikolojide sağlıklı ve güçlü kişilik, öncelikle güvenilme özelliği ile dikkat çeker. Dostlukta ve saygıda devamlılık, özel günlerde anımsanma, halimizin hatırımızın sorulması yani ahde vefalı kişiler tanımak kimin hoşuna gitmez ki? Çocukluğumuzdan başlayarak, anne baba ve kardeşlerimiz, ninemiz veya ilgili başka bir yakınımız, öğretmenimiz, okul ve iş arkadaşlarımız, eşimiz ve çocuklarımız, torunumuz ya da yaşlılık döneminde bize destek olan insanlar nasıl unutulabilir ki?

Birlikte eylemlere katıldığımız, dünyayı güzelleştirmeye çalıştığımız, entrika ya da iftiralarla canları yandığında sahiplendiklerimiz, baktığımız sokak hayvanları, derdini dinlediğimiz ve çözüm önerdiğimiz danışanlarımız bizi nasıl unutabilir ki?

Yitirdiğimiz canlarımızı hep yanımızda hissediyorsak, onları anımsadıkça yardıma ihtiyacı olanlara pozitif enerjimizi gönderebiliyorsak kim bize vefasız diyebilir ki?

Bu yazıyı okuduktan sonra ahde vefa olarak teşekkür etmeniz gerekenleri düşünmenizi ve onları gülümsetmenizi öneriyorum.

Hoşça kalın efendim.