Bizim buralarda zeytin hasadı başladı.

Özellikle  Ayvacık’ta, Geyikli’de  ve Küçükkuyu’da..

Tarlalarda hummalı bir çalışma var.

Amele sabah ezanıyla yürüyor tarlalara..

Pazarlarımızda da yeni toplanmış zeytinler

görülmeye başlandı  artık..

Zaten geçen sene yaptığımız zeytinlerden eser yok ortada,

hepsi çoktan bitti..

Bir an önce zeytinlerimiz soframıza gelsin.

İlk zeytinler kavanoza girsin diye..

Ben 8 kilo yaptım..

Yarısı ‘kırma’, yarısı ‘yeşil çizik’..

‘Çürütme’sini de iki-üç hafta sonraya artık..

Sıkımhaneler de  var gücüyle çalışıyor..

Zeytin taneleri yağ olup şişelere doluyor.

Dağ taş mis gibi zeytin kokuyor..

Ben bayılırım taze sıkılmış zeytin kokusuna..

Bir çok insan sevmez, itici bulur, nedendir bilmem..

Ne de olsa, ‘köv dadasıyız’ ya.

‘Bir dilim ekmeğin bir iki zeytinin başınaydı doymamız’

Belki de ondandır..

Neyse konuyu dağıtmamak gerekli..

Öyleyse, ben bodoslamadan dalayım konuya..

Zeytin de, zeytincilikte tehlike de..

Alarm zilleri kulakları tırmalıyor ama

Herkes kör, herkes sağır numarası yapıyor..

Zeytinliklerin imarla dansında, zeytin kaybetti.

Özellikle saydığım Küçükkuyu’da, Ayvacık’ta..

Konu Türkiye gündemine taşındı.

Biliyorsunuz.. Okumuş ya da dinlemişsinizdir..

İşin uzmanları, sektörün temsilcileri,

‘Bir gün zeytini de ithal edebiliriz’ diyor.

Zararın neresinden dönülürse artık!..

Ben size bu gün başka bir sıkıntıdan söz edeceğim.

Küçükkuyu’da bir kooperatif var.. TARİŞ..

Tariş, Türkiye’nin az sayıdaki asırlık kurumlarından biri.

100 yıl önce yabancı şirketlere karşı çiftçiyi korumak için kurulan

Türkiye’nin ilk çiftçi kooperatifi..

Bölgedeki zeytin ve zeytinyağı ile üreticilerini

kooperatif çatısı altında bir araya getiriyor..

Diğer kooperatiflerde olduğu gibi,

Burada da bir takım sıkıntılar yaşanmış..

12 adet taşınmazın satılması gibi..

Makinalar hibe olmasına karşın üyerine yüksek fiyatla zeytin sıkımı gibi..

Toplama ve sıkma kaplarına para alınması gibi..

‘Gereksiz’ sermaye artırımları gibi..

Taşınmaz satışının yine gündeme getirilmesi gibi..

Ve sonuçta küstürülen 700 ortak..

TARİŞ Yönetim Kurulu Başkanlığı’nı da,

AKP’den Belediye Başkanlığına aday olan Zahit Mert yapıyor..

Kendisiyle tanışmışlığım da, çay içmişliğim de, sohbetim de vardır..

Bir de kendisine rakip olan bir isim var;  Tahsin Sönmez..

Genç ve başarılı bir girişimci.

Küçükkuyu TARİŞ’te  göreve talip oldu.

“Küçükkuyu TARİŞ satılmasın, üreticinin malı olarak kalsın..

Üreticinin ürünü değer bulsun..”diye yırtıyor kendini..

Kendisiyle bir yakınlığım yok..

Hatta bir el sıkışmışlığım bile…

Ama mücadelesine yakından tanık olduğum için,

yürüdüğü yolu yakından izliyorum..

Markaların kimyasını alın terinin oluşturduğunun da farkında..

Tahsin Sönmez; Tariş’in Türkiye’nin kurtuluş mücadelesinde,

emperyalizme karşı ulusal direnişin ekonomik ayağını oluşturduğunu söylüyor..

Ve ekliyor :

“Ülkemizde kooperatifçiliğin önüne set çekseler de..

Akıl almaz tuzaklar oluştursalar da..

Tariş asırlık gücüyle duruyor..

Buranın sahibi Küçükkuyu çiftçisidir..

Bu değere sahip çıkmamız lazım..

19 Kasım’da Genel Kurul yapılacak.. Artık değişim zamanı..”

Ben Kücükkuyu TARİŞ’in ortağı değilim ama.

Emek, dostluktan öncedir Zahit Mert!.

Artık kusura bakma..

Değişim iyidir, güzeldir.. Hatta bazen şarttır be aretlim!..