Merhabalar  Çanakkale’nin ‘akıllı’ insanları, selamünaleyküm ey kahve milleti. Nasılsınız?

Keyfiniz iyi mi?

Sıcak, çok sıcak demi hava?

O kadar yani…

He bi de Erol çift okeyle dönerken Asım bitivermiş…

Günün muhabbeti bu…

Eyvallah ne diyeyim..

***

Benim derdim daha büyük…

Vallahi de billahi de Recep abinin gönderdiği viskiyi içtim de bitti diye üzülmüyorum. O ayrı konu, bu ayrı konu…

Kirazlı’da ağaç katliamına çok ama çok üzülüyorum. Lakin elimden bir şey gelmiyor. ‘Lan Deli sen anlarsın. bu işler derin işler’ diyorlar bana…

Ben de ‘yedim’ yani hemen ürktüm..

Sen öyle san eyyyy iktidarın yalakası, Bülo’nun sözcüleri…

Asıl ben ‘derin hem de çok derin’ mevzularla uğraşıyorum… Kimse duymasın ama yakında çok yakında  kamuoyuna o kişileri deşifre edeceğim…

***

Neyse efendim…

Biz gelelim konumuza…

Dün akşam emekli bekçi Mürteza beni aradı ve ‘aynı yerde buluşalım’ dedi.

“Mürteza abi aynı yer neresi?” diyemeden telefonu kapadı.

Aradım tekrar bekçi Mürteza abiyi…

“Abi nereye geleyim?”

“ Benim rezidansa çabuk gel. Gelirken havyar, beyaz şarap ve  puro al” dedi ve telefonu yine kapadı.

Bişey anladımsa Deli Ziya  değil Kabataş yalancısı Bülent olayım.

“Bi daha arasam küfredecek emekli Bekçi Mürteza” diye düşünürken o beni aradı…

 “Lan Deli ebenin nikahına gel. Nereye gelcen mekana gel”

Desene be abi…

“ Ağaçların kesilmesiyle yapılan  tahta masamın çekmecesinden anahtarımı alıp, yine ağaçların kesilmesiyle üretilen sandalyemi kapı dayanağı yaparak kendimi dışarı atıp bizim mekan köprü altına gidecektim ki; ağaçların kesilmesiyle yapılan kapı da yine ağaçların kesilmesiyle yapılan bir kağıt gördüm…

“Elektrik faturası”

Bozmadım moralimi yine de…

Sadece ufak bir küfür ettim kayıp kaçak bedeline…

Köprü altına farklı yolu kullanarak gittim çünkü öyle anlaştık emekli bekçi Mürteza ile…

Aman kimse duymasın.

Köprü altındayım…

Üç  kez ışık yandı söndü…

Anladım ki emekli bekçi  Mürteza bana ‘sinyal’ verdi  sigarasını yaktığı çakmağı ile …

Gittim yanına oturdum…

Yok vallahi nerde anacım o bolluk…

Ne sardalyası, ne rakısı…

Biraz leblebi, bi şişe şarap, sarma sigara o kadar…

Emekli Bekçi Mürteza “Lan Deli Ziya geçen yazdığın ‘Kirazlı’da ağaçları kesen yavşaktır’ başlıklı yazını okudum çok beğendim” dedi.

Bana ‘sinyal’ yapıp şarap ısmarlatacak diye ‘eyvallah abi’ dedim ve ekledim “Memleketin yavşak patronu hala paramızı vermedi ama”…

Emekli Bekçi Mürteza güldü ve;

“Sen kimin evlâdısın?” diye bir soru sordu.

İçimden dedim ki ‘ bunun kafası iyi’ ne demek kimin evladısın?”

Sert baktı Mürteza ve yine aynı soruyu sordu…

“Sen kimin evlâdısın?”

“ Abi benim babam asker emeklisi. Rahmetli oldu. Anam ev hanımı yaşıyor. Ben, sen bilmezsin ama böyle değildim geçmişte. Deli demezlerdi bana sadece Ziya derlerdi” dedim.

‘Olsun evladım’ dedi ve bana bir zarf uzattı

Eve gidince zarfı aç ve kağıtta yazılanları oku ve gereğini yap dedi.

(Zarf da kesilen ağaçlardan yapılıyor unutmadan söyleyeyim de…”

Malkara, Keşan hoppala paşam…

***

Şarabı bitirdik leblebi ile, ben müsaade istedim  emekli bekçi Mürteza’dan…

“Müsaade senin Deli Ziya kardeşim” dedi ve beni yolcu etti.  Tabii onun zulada şarabı vardır diye içime de şüphe düşmedi değil ama neyse zarfın içindeki kağıtta yazılan benim için önemli…

Eve geldim ev sahibine görünmeden içeri girdim…

“Ödeyeceğiz işte kirayı yakında iddiadan tutturacağız nasılsa”

Kesilen ağaçlardan yapılan zarfı açtım, kesilen ağaçlardan yapılmış kağıtta yazılanları  okumaya başladım…

KAZDAĞI

“ Aylardan Ağustos.

Günlerden Pazartesi

Saat on iki

Yol yokuş güneş yangın

Nefes nefese on bin kişi

Tek gölgesi yok ormanın

Bütün ağaçları kesilmiş

Kimine göre on üç

Kimine göre yüz doksan beş bin

Kesin olan

Canlı canlı derisi yüzülmüş

Otu bile kalmamış koca dağın

Yaşlısı genci, köylüsü şehirlisi

Sağcısı solcusu popçusu topçusu

On bin insan yola koyulmuş

Burası yeryüzünde bir ülke

Yaşayanlar hem fikir

Üç denizli dört mevsimli

Cennet olduğuna

Hem vallahi hem billahi

Lâkin

Sekizbinsekizyüz kilometre öteden

/Yani taş atsan yere gökyüzünden

Düşmesi bir saatten fazla süren

/ Bir uzak ülkeden

Bir şirket geliyor bu cennete

/Üstelik gavur/

Toprağın derisini yüzüyor alenen

Karacalar geyikler

Kurtlar kuşlar dilsiz

Ağaçlar çaresiz

Kesilip yığılıyor cesetleri

Ster ster

/Ölen belli öldüren belli

İşlenen: Uluslararası Cinayet/

Bir yanda ağaçlar

Diğer yanda ağaca kıyanlar

Ve SEN

Bu ülkenin evladı

Soluduğun havada

Hakkı var her ağacın

İçtiğin suda

Yedi ceddinin mezarında

Hakkı var

Ayak bastığın toprağın

Ağacın mahşeridir şimdi

Ağaçla

Ağaca kıyanların

Kimin ne dediği teferruat

Yüreğine sor

Yüreğin söylesin

Sen kimin evlâdısın?

Kimden yanasın?

İmza…

Bekçi Mürteza

Vatan Bekçiliğinden Emekli Olunmaz…

***

Helal olsun sana emekli bekçi Mürteza…

Şimdi anladım o soruyu bana niye sorduğunu…

Ben de ‘vatan evladıyım’ Mürteza abi…

Bi de O’na  sorsak mı?

Kimin evladıymış…

Deli Ziya kulunuzdan delice sevgiler ve saygılar