Kazdağları’nda dolaşırken doğa kulağımıza fısıldar..

“Beni hissedin.. Pınarları, çoban çeşmelerini"

Adı üzerinde “Bin pınarlı İda’ bu..

Ama öyle bir dünya yaratıldı ki artık..

Paranın gücünü keşfedenler için, böyle konuların bir damla su kadar değeri yok...

Öyle ya, suyu bile parayla içenler,

İçebilenler…

Çeşmelerden kana kana içilen Allah’ın suyunun tadını nereden bilsin..

Bizim Kepez’de  de..

“Sular çeşmeden içilecek!” ti..

Bakalım.. bekliyoruz!..

Belediye Başkanımızın işi çok..

Gelenleri, gidenleri var..

Köy hayırları, açılması gereken berber dükkanları..

Mahalle iftarları, spor karşılaşmaları…

Neyse bizim vaktimiz çok da..

Allah’ın suyuna verecek paramız yok..

Belediye Başkanı Birol Arslan, çocukken içinden tuttuğu dilekleri kabul olmamış çocukların içindeki özlemin farkına varır mı bilmem!..

Bu yüzden zorumuza gider bizim..

“Bin pınarlı İda”nın dibinde yaşayıp..

Allah’ın suyuna para ödemek..

Bu yüzden komşuluk ve kardeşlik kokan  o saf ve temiz sitemlere alıcı bulunmaz..

Sokaklarda unutulan çeşmeler gibi!..

Suyumuz ‘içilesi’ değil..

Koyu renkli giysileri yıkasan, dalga dalga..

İşin bir de bir başka yönü daha var..

Bir de hayırsever(!) kardeşlerimizin ‘hayrat’ları var..

Her 10 adımda bir rastladığımız..

Belediyenin çeşmesinin üzerine diktikleri, cafcaflı mermer abideleriyle..

Anasının, babasının adını yazdırıp ‘hayrat’ ilan edenler..

Nasıl olacaksa..

Hayır yapacaksan, çeşmeye saat takacaksın..

Her fatura döneminde de paşa gibi, faturanı da ödeyeceksin aretlimm..

Haaa.. belediye şebekesinden bahçe sulayanları anmıyorum bile..

Sizin hakkınızdan hakkı gelsin..

Uzun lafın telgrafı;

Su meselesi önemlidir..

Sakın haaa, ‘sudan mesele’ diye bakılmasın..

Eğer şehirde yaşamanın bir anayasası varsa..

“Korumak, kollamak, sağlamak” ilk maddesidir, biline…

Bu yüzden herkes sorumlu, herkes görevlidir..

Cumhuriyet, hak, adalet, kamu aşkına!..