Okumayı bana kim sevdirdi, bilmiyorum. Yazları okullar kapanınca koca anamın ineklerini gütme görevi benimdi. Bayırların oyun özgürlüğüne yorulurduk bütün gün. Akşamları gaz lambasının ışığında koca anama Hazreti Ali destanları okurdum. Yirmi beş kuruşa pazardan alınan birer sayfalık destanlardı bunlar. İbadet hazzınca dinlerdi o şefkatini hiç bizlerden esirgemeyen mübarek kadın. Sonra gaz lambasını kısar, bana sarılır ve kendi masalını fısıldamaya başlardı. Hiç bir masalın sonuna kadar dinlediğimi hatırlamıyorum.

Sokakta bulduğumuz bir gazete parçası bile çok değerliydi. Bütün yazılarını okurdum. Spor sayfası denk gelirse keyfime diyecek olmazdı. Hele Beşiktaş haberi varsa.

Çocuk kütüphanesine müdavimliğim o yıllara dayanır. Kitaplar mı pahalıydı yoksa kitaba ayıracak paramız mı yoktu, bilmiyorum. Öğrenci çok sınıf az olduğundan ya sabahçı olurduk, ya öğlenci. Her gün en az iki saatim kütüphanede geçerdi. Kemalettin Tuğcu romanlarının moda olduğu yıllardı. Sonra dünya klasiklerinin çocuklar için hazırlanan kitaplara çevirdim yönümü. Farklı dünyaların bize benzemeyen insanlarına.

Biz altı kardeş aynı odada yatardık geceleri. Annem hepimizin üzerini örter ve ışığı kapatır odasına çekilirdi. Onun yattığına inandıktan sonra ışığı açar, kitap okumaya başlardım. Annem yakalarsa bir temiz dayak yer öyle yatardım. Bu yüzden kitap okumanın bedelini çok iyi bilirim.

Orta okula başladığımda en büyük şansım okumayı sevdiren Türkçe öğretmenleriyle karşılaşmam ve okulun çok zengin kütüphanesiydi. Hafızamı kitaplarla doldurmaya davet etmişti beni. Bu yüzden konpozisyon dersinde çok iyiydim. Türkçe derslerinde işlediğimiz metnin yazarından eserlerine kadar her bilgiyi sınıfla paylaşabiliyordum.

Sessiz ve sakin biri sanıyorlardı beni. Oysa beynimde fırtınalar biriktiriyordum. Fikirler, olaylar, şüpheler, hayaller ve büyük umutlar...Kitapların peşinden farklı bir dünyaya koşuyordum artık.

Ve çocukça da olsa yazmaya başlamıştım. Düşünce dünyam ile gerçeklerin savaşı ortasında kalmıştım.

Kafamdaki şu sorulara cevap bulamadım şimdiye kadar. Koca anam neden bana Hz.Ali destanları okuturdu ve uzak bir dağın arkasındaki köyü anlatırdı?

Hamza Yıldız / Gece Notları