Merhabalar efendim,

İnsanları anlayıp dinlemeden eleştirme, suçlama ve önyargı oluşturarak dışlama beynimizin tuhaf özelliklerindendir. Kusurlu düşünce şemaları yani önceden edindiğimiz deneyimleri hatalı kodlama ve önyargılı düşünme, gaza gelip yanlış üslup kullanarak haksızlık yapmamıza neden olabilir. Hele bir de güçlü dönemlerinde hayran olunan, yaşantısı kıskanılan kişiler gücünü kaybetmeye başlar ve basit bir de hata ederse, eski iyilikleri unutularak aşağılık duygusunun etkisiyle meydan okumalar ve hakaretler ortaya çıkabilir.

Herkesin başına her işin gelebileceğini anlayabilmek için, bir fırın ekmek yemek gerekiyor. Yaşlandıkça herkesin gücünün azalacağını biliyoruz dolayısıyla basit hataları da artacaktır. Peki ama bunu biliyoruz da niye samimiyetle özür dilese bile idam cezasında ısrar ediyoruz? Neden en sevdiklerimizi bile “değişti, hastalandı, aslında kendini beğenmişti ve bize son zamanlarda zaten soğuk davranıyordu” gibi bahanelerle yanlış sözcüklerle gözden çıkarabiliyoruz?

Çünkü; duygusal zekası düşük olan, empati yapamayan, negatif, kıskanç ve bencil kişilikler yapması gerekenleri anlayamaz ya da uygulayamaz. Objektif olmasını isteyemeyiz, vefalı olmasını bekleyemeyiz, duygusal zekâ kapasitesi yetmez!

Öyleyse anlaşılamadığımızı-anlatamadığımızı hissettiğimiz ve haksızlığa uğradığımızı düşündüğümüzde hemen kendimize kızmak-karşıdakine kırılmak yerine ne yapabileceğimizi düşünmeliyiz. Önce herkesin hata yapabileceğini kabul ederek, üzdüğümüz kişiden özür dilemeliyiz. Sonra pozitif sesimizi yeniden arttırarak gücümüzü-kendimizi toplamalıyız. Etrafımızdaki konuyla ilgisi olmayan ama bizi yargılayarak keyiflenen, haddini bilmeyen iyi gün dostlarına bizim kim olduğumuzu, kararlılığımızı, dürüst ve paylaşımcı taraflarımızı anımsatmalıyız. Ve elbette her şeyin kontrolümüz altında olduğunu, kimseye muhtaç olmadan iyi ve mutlu yaşayabildiğimizi göstermeliyiz. Biraz zamana ihtiyacımız var o kadar!

Herkesin başına her iş gelebilir; hoş görmeyi, ihtiyacı olanın yanında durmayı, üzgün olanı rahatlatmayı bilirsek iyi insanızdır değil mi?

Hoşça kalın efendim.