Ve aralarından tesadüf ettiğimiz OPTİKA OPTİK'den bahsetmemek olmaz, hadi bakalım eller yukarı sıra sana geldi, Optika !

Girişinin sağında solunda yeşil  ışıkları ile ince uzun bir optikçi,   OPTİKA.   Kaç saat anlattı adam, ya canımız anlamak istemedi ya da bize gösterilen  ilgiden çok memnun kaldık. Her gelen ile bunca saat konuşursa Levent İşcen, ne olur eve varınca hali  bilemedim doğrusu.  Öncelikle ; mağazadaki  temizliği sevdim. Tebessüm edilmesini sevdim. Soru sorunca bıkmadan  usanmadan anlatılmasını sevdim. Kaldı ki ; göz bu. Her ay muayne olunacak gözlük alınacak , cam değişecek değil ya. Alternatifli mali tablonun açık açık seçenekleri ile birlikte çarpılıp , bölünüp ortaya konmasını sevdim.  Bir yerlerden Levent  Bey'i de anımsıyorum ama nerden... Onca konsantre olmuş , şu gözlük camı meselesinin ıcığını cıcığını çıkarırken onun lafını kesip de ; "pardon ama ben sizi bir yerden ..." diye başlayan cümleyi araya sıkıştıramıyorum bir türlü.  Neyse o anlatırken, kapıdan Hale giriyor, ARA DEKOR sevgili Hale Mutluoğlu ve ardında eşi Anıl. Şu enine boyuna büyüyen, kalabalıklaşan Çanakkale'mizde ayak üstü de olsa  tanıdık birilerine görmek,  iyi geliyor insana.   Bu arada  sahibi oldukları ARA DEKOR'un tüm Türkiye'ye  hizmet verdiğini duymayanınız kalmamıştır  değil mi?  Süper baba İbrahim Özdemir'in biricik iki kızından biri, Hale.  Buradan selam olsun İbrahim Özdemir'e de. Sahi  bir önceki yazımda  doktorlardan bahsetmişken aklıma geldi.  Bir kaç yıl önce ani bir operasyon geçirdi İbrahim Özdemir,  Çanakkale'de. Ve belki de onu tanıyanların ilk sorusu , "nasıl karar verdin burada  bu ameliyatı olmaya, nasıl güvendin" oldu. Onun yanıtı dün gibi aklımda;  "doktoruma inandım, anlattı ve beni ikna etti", demişti. Operasyonu yapan doktorun adını anımsamıyorum ama birgün tekrar İbrahim Bey'i görürsem sorar , sizlerle de paylaşırım. Bunda ayıp günah yok, işini iyi yapan birileri olunca bunu anlatmak , paylaşmak haksızlık olamaz. Elbet diğerleri işini kötü yapıyor demek değil bu.  Benim yaptığım;  hayatıma , sevdiklerime , yakınlarıma tesadüf etmiş iyileri, sizlerle paylaşmak  o kadar. 

Ne diyorduk OPTİKA Optik, sabrına , izahına hayran kaldım. Bir kere daha teşekkürler OPTİKA.  Ha bu arada çıkar ayak  dayanamadım sordum,  ordan burdan derken kardeşim Murat'ın arkadaşı olduğunu  bulduk.  Olsun ben Levent'ten de , Optika'dan da eminim. En başında anımsayıp da ; "ama bak ben Murat'ın ablasıyım, ona göre haaa " , deseydim de ona,   bence bundan daha fazla bir ilgi gösteremezdi. Demek ki; herkese bu kadar yakın ve  doğru yaklaşıyorlar. E bunun için de bir alkış.

Ayy bir de Balcı Dede vardı ama şimdi  anlatmaya yer kalmadı.  Onuda bir dahaki yazımda inşallah paylaşacağım sizlerle.  Şimdi Port Leon'a gidip çay keyfi yapma zamanı geldi, hani şu  küçük demlik potlarla servis yapan  ve bu sunumu acaip hoşuma giden ,iskeleye yakın olan keşfime. İnsan sevdiği , alıştığı yere gidiyor. Ancak fırsat buldukça yeni  yerleri de elbet  keşfetmeye çalışıyorum. Paylaşmaya değer bulduklarımı  kendime saklamayıp, sizlere anlatmaya  devam edeceğim elbette...

Sağlıkla kalın...